- başdümenci
- is.
Dümencilerin başı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başdümenci
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başdümencilik — is., ği 1) Başdümenci olma durumu 2) Başdümencinin görevi … Çağatay Osmanlı Sözlük
