- başhakem
- is., sp., T. baş + Ar. ḥakem
Yarışmayı veya oyunu yöneten hakemlerin başı, başyargıcı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başhakem
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başhakemlik — is., ği 1) Başhakem olma durumu 2) Başhakemin görevi … Çağatay Osmanlı Sözlük
başyargıcı — is., sp. Başhakem … Çağatay Osmanlı Sözlük
hakem — is., Ar. ḥakem 1) Tarafların aralarındaki anlaşmazlığı çözmek için yetkili olarak seçtikleri ve üzerinde anlaştıkları kişi 2) Belirli bir konudan iyi anlayan kimse 3) Seçme ve karar verme yetkisi bulunan kimse 4) sp. Karşılaşmaları, yarışmaları… … Çağatay Osmanlı Sözlük
