- başhemşire
- is., T. baş + Far. hemşīre
Bir klinik veya hastanede hemşireleri yönetmekle görevlendirilen hemşire
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başhemşire
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başhemşirelik — is., ği 1) Başhemşire olma durumu 2) Başhemşirenin görevi … Çağatay Osmanlı Sözlük
hemşire — is., Far. hemşīre 1) Kız kardeş, bacı İyi tanıdığım anasına ve hemşirelerine hiçbir suretle benzemiyor. Y. K. Beyatlı 2) Mesleki eğitim almış, hekimle iş birliği yaparak hastaya bakan sağlık çalışanı Koltuğunun altına bir hemşire gömleğini paket… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaygısızlık — is., ğı Kaygısız olma durumu veya kaygısızca davranış Başhekimin kaygısızlığına da hırslanan başhemşire, bu defa saksıyı kırdıklarını idare müdürüne anlatmaya koyuldu. M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
mermer — 1. is., jeol., Ar. mermer 1) Bileşiminde % 75 ten çok kalsiyum karbonat bulunan, genellikle beyaz, renkli ve damarlısı da olan, cilalanabilen, billurlaşmış kireç taşı Mermerler sanki binlerce yılın gurup ve şafaklarının pembesini eme eme utanan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
