- başimam
- is., T. baş + Ar. imām
Birden çok imam bulunan camilerde en kıdemli imam
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başimam
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başimamlık — is., ğı 1) Başimam olma durumu 2) Başimamın görevi … Çağatay Osmanlı Sözlük
imam — is., Ar. imām 1) Cemaate namaz kıldıran kimse 2) Müslümanlıkta mezhep kuran kimse 3) Hz. Muhammed den sonra onun vekilliği görevini üzerine alan halifelere verilen unvan 4) Bazı küçük İslam devletlerinde devlet başkanı 5) En önde bulunan kimse,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
