- meskûn kılmak
- bir yeri şeneltmek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
meskûn — sf., Ar. meskūn 1) İnsan oturan, şeneltilmiş (yer) Kürekleri var gücüyle çekerek meskûn adanın kömür iskelesine yanaştı. S. F. Abasıyanık 2) Yurt edinilmiş (yer) Birleşik Sözler meskûn mahal Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller meskûn kılmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
şeneltmek — i Şenelmiş duruma getirmek, meskûn kılmak Fakat bu havalar böyle giderse zor şeneltiriz biz bu sergiyi. Şu anda dışarıda lapa lapa kar yağıyor. B. R. Eyuboğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük