- başmuallim
- is., esk., T. baş + Ar. muˁallim
Başöğretmen
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başmuallim
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başöğretmen — is., esk. (ilkokullarda) Yönetimden sorumlu olan öğretmen, müdür, başmuallim … Çağatay Osmanlı Sözlük
muallim — is., esk., Ar. muˁallim Öğretmen Birleşik Sözler başmuallim … Çağatay Osmanlı Sözlük
