- başmubassır
- is., esk., T. baş + Ar. mubaṣṣır
Gözetmenlerin başı olan kimse
Başmubassır, budaklı kızılcık dalına meraklı idi.
- F. R. Atay
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başmubassır
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
budaklı — sf. Budağı olan Başmubassır, budaklı kızılcık dalına meraklı idi. F. R. Atay Birleşik Sözler dallı budaklı … Çağatay Osmanlı Sözlük
mubassır — is., esk., Ar. mubaṣṣir Okullarda öğrencilerin durumu ile ilgilenen ve düzeni sağlamakla görevli kimse Mubassır Uzun Osman dan bir izinsiz cezası almıştım. Y. Z. Ortaç Birleşik Sözler başmubassır … Çağatay Osmanlı Sözlük
