- başmüfettiş
- is., T. baş + Ar. mufettiş
Başdenetmen
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başdenetmen — is. En üst düzeydeki denetmen, başmüfettiş … Çağatay Osmanlı Sözlük
müfettiş — is., Ar. mufettiş Denetmen Birleşik Sözler başmüfettiş trafik müfettişi … Çağatay Osmanlı Sözlük