- başpiskopos
- is., T. baş + Yun.
Katoliklerde piskoposların başı olan din adamı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başpiskopos
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başpiskoposluk — is., ğu 1) Başpiskopos olma durumu 2) Başpiskoposun görevi 3) Başpiskoposun makamı … Çağatay Osmanlı Sözlük
piskopos — is., din b., Rum. Katoliklerde, bir bölgenin din işlerine başkanlık eden, papazlığın en yüksek aşamasında olan din görevlisi Birleşik Sözler piskoposhane başpiskopos … Çağatay Osmanlı Sözlük
CASELİK — Katolik. Başpiskopos, başpapaz, büyük papaz, patrik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
