- baştabip
- is., -bi, T. baş + Ar. ṭabīb
Başhekim
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
baştabip
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başhekim — is., T. baş + Ar. ḥekīm Bir hastaneyi yönetmekle görevlendirilen hekim, baştabip, sertabip … Çağatay Osmanlı Sözlük
tabip — is., bi, Ar. ṭabīb Hekim Birleşik Sözler adli tabip baştabip sertabip diş tabibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
