- baştanımaz
- sf.
Asi, isyancı, düzen bozucu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
baştanımaz
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
baştanımazlık — is., ğı Baştanımaz olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
tanımaz — sf. Tanımayan Birleşik Sözler baştanımaz tanrıtanımaz töretanımaz … Çağatay Osmanlı Sözlük
