- direk gibi
- sağlam, iri yapılı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
direk — is., ği 1) Ağaçtan veya demirden yapılan uzun ve kalın destek Kayıkçı yelkeni açmak için ilkin direği yerine oturtmalıdır. S. Birsel 2) Sütun Birleşik Sözler ana direk mumdirek mum direk orta direk temel direk … Çağatay Osmanlı Sözlük
orta direk — is., ği 1) Çadırda veya çeşitli yapılarda merkezî ağırlığı yüklenen ve dengeli dağılımı sağlayan direk Orta direğin yanında ayakta duran iki delikanlıdan biri başını salladı. N. Araz 2) mec. Toplumun memur, emekli, küçük esnaf, küçük çiftçi gibi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
hürmetli — sf. 1) Saygılı 2) alay Oldukça büyük, okkalı Direk gibi bir boynu, hürmetli bir göğsü vardı. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
AMUDÎ — Yukarıdan aşağıya dikey olarak. Direk gibi yukarıdan aşağıya düz ve şakulünde olarak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜNTASIB — (Nasb. dan) Direk gibi dikili duran … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HANİN-ÜL CİZ' — Kuru direğin inleyip ağlayışı. Hurma kütüğünün inlemesi.(Mescid i Şerifte hurma ağacından olan kuru direk (Resul ü Ekrem (A.S.M.) hutbe okurken, ona dayanıyordu) sonra minber i şerif yapıldığı vakit Resul ü Ekrem (A.S.M.) minbere çıkıp hutbeye… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ana — is. 1) Çocuğu olan kadın, anne Gözyaşları döken hanım herhâlde gelinin anası olacaktı. H. Taner 2) Yavrusu olan dişi hayvan 3) Dinî bakımdan aziz tanınan bazı kadınlara verilen saygı unvanı Fatma Anamız. Meryem Ana. 4) ünl. Yaşlı kadınlara… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gök — is., ğü 1) İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza 2) Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, sema Süngülerini, çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar. R. E. Ünaydın 3) Gökyüzünün, denizin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kazık — is., ğı 1) Toprağa çakılmak için hazırlanmış, ucu sivri demir veya ağaç Hayvanı kazığa bağlamak. Çadır kazığı. 2) Direk, sopa 3) Yapıların temelinde kullanılan, toprağa çakılan veya toprak içine giren tahta, maden veya betonarmeden silindir,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağaç — is., cı, bit. b. 1) Meyve verebilen, gövdesi odun veya kereste olmaya elverişli bulunan ve uzun yıllar yaşayabilen bitki 2) sf. Bu gibi bitkilerin gövdesinden ve dallarından yapılan Ağaç tekne. 3) Direk Birleşik Sözler ağaç arısı ağaç balı ağaç… … Çağatay Osmanlı Sözlük