- ayıbını yüzüne vurmak
- birinin kusurunu yüzüne söylemek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ayıp — is., bı, Ar. ˁayb 1) Toplumun ahlak kurallarına aykırı olan, utanılacak durum veya davranış 2) Kusur, eksiklik 3) sf. Utanç veren Birleşik Sözler ayıp yerler Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük