- horozlar ötmek
- sabah olmak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
horoz — is., hay. b., Far. ḫorūs 1) Tavukgillerden, tavuğun erkeği olan kümes hayvanı Denizli horozu. 2) Ateşli silahlarda çakmak taşına veya merminin kapsülüne vurmaya yarayan metal parça Çifteler dolduruldu, horozlar çekildi, iki el silah atıldı. O. V … Çağatay Osmanlı Sözlük