- huyunu suyunu değiştirmek
- eskisine göre değişik davranmasına sebep olmak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
huy — is., Far. ḫūy 1) İnsanın yaradılış ve ruh özelliklerinin bütünü, mizaç, tabiat Can çıktıktan sonra da huy, adamı kolay kolay terk etmiyor. R. N. Güntekin 2) Alışkanlık Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller huy canın altındadır huy edinmek … Çağatay Osmanlı Sözlük