- demire vurmak
- (birini) birini demir zincirle bağlamak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
demir — is., kim. 1) Atom numarası 26, atom ağırlığı 55,847, yoğunluğu 7,8 olan, 1510 °C de eriyen, mavimtırak esmer renkte, özellikle çelik, döküm ve alaşımlar durumunda sanayide kullanılmaya en elverişli element (simgesi Fe) 2) sf. Bu elementten… … Çağatay Osmanlı Sözlük
demirlemek — i 1) Kapı ve pencerenin kol demirini takmak, kapatmak Pencereleri demirledikten sonra içim rahatladı. 2) nsz, den. Gemi demir atmak Bir gün adanın sahilinde soğan yüklü bir kayık gelip demirledi. S. F. Abasıyanık 3) le Demire vurmak Hayran babayı … Çağatay Osmanlı Sözlük
volta — is., den., İt. volta 1) Bir halatı bir yere bir kez dolama veya babalara yöntemince sarma 2) Zincirin demire veya iki zincirin birbirine dolanması 3) Geminin rüzgâra karşı gidebilmek için sağa sola zikzak yapması 4) argo Sürekli aşağı yukarı… … Çağatay Osmanlı Sözlük