- sırtını yere getirmek
- 1) (birinin) güreşte hasmı sırtüstü yere yatırarak yenmek2) (birinin) üstün gelmek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sırt — is., anat. 1) Omurgalı veya omurgasız hayvanlarda boyundan kuyruk sokumuna kadar uzanan üst bölüm Arabacı katırın sırtına binmiş. F. R. Atay 2) anat. İnsanlarda boyundan bele kadar uzanan üst bölüm, göğüs karşıtı 3) Kesici araçların kesmeyen… … Çağatay Osmanlı Sözlük
köpekkuyruğu — is., sp. Rakibinin sırtını yere getirmek için onu çenesinden, alnından veya gırtlağından elle çekip sırtını yere getirmeye çalışma … Çağatay Osmanlı Sözlük
suples — is., sp., Fr. souplesse 1) Güreşte hasmın sırtını yere getirmek için kendi üzerinden aşırılarak yapılan bir atma hareketi 2) Esneklik … Çağatay Osmanlı Sözlük