- canı burnundan çıkmak
- çok kızgın olmak, öfkelenmek
Öte yandan Osman da canı burnundan çıkarak 'karışma, hırsını alsın, anne!' der.
- M. Seyda
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
canı burnundan çıkmak
Look at other dictionaries:
can — is., Far. cān 1) İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık 2) Yaşama, hayat Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım. R. N. Güntekin 3) Güç, dirilik Her şeyde… … Çağatay Osmanlı Sözlük
