- gözden (veya gözünden) düşmek
- sevgi ve ilgiyi yitirmek
Muhtarın oğlu bu hasta köpeklere düşman olduğu günden beri gözümden düştü.
- S. F. Abasıyanık
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Muhtarın oğlu bu hasta köpeklere düşman olduğu günden beri gözümden düştü.
- S. F. AbasıyanıkÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
göz — is., anat. 1) Görme organı 2) Bazı deyimlerde, görme ve bakma Gözden geçirmek. Gözden kaybolmak. Göz önünde. Gözü keskin. 3) Bakış, görüş Bu sefer alacaklı gözüyle baktım. 4) Suyun topraktan kaynadığı yer, kaynak Asıl felaket bu pınara sırt… … Çağatay Osmanlı Sözlük