- başı bağlanmak
- 1) evlendirilmek2) birini yandaş olarak kazanmak, kendi yanında tutmak
Başı bağlananların vekillerine birer samur kürk gelmiştir.
- S. Birsel
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Başı bağlananların vekillerine birer samur kürk gelmiştir.
- S. BirselÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük