- başı sıkıya gelmek
- herhangi bir güçlük karşısında bunalmak, zor durumda kalmak
Başımız sıkıya geldi mi hemen onlara koşacağız.
- Ö. Seyfettin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Başımız sıkıya geldi mi hemen onlara koşacağız.
- Ö. SeyfettinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük