- canına yetmek
- katlanamayacak duruma gelmek, bezmek, bıkmak
El kapısı kızcağızın öyle canına yetmişti ki soğan ekmeğe bile razı.
- H. Taner
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
El kapısı kızcağızın öyle canına yetmişti ki soğan ekmeğe bile razı.
- H. TanerÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
can — is., Far. cān 1) İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık 2) Yaşama, hayat Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım. R. N. Güntekin 3) Güç, dirilik Her şeyde… … Çağatay Osmanlı Sözlük