- elinden bir kaza (veya sakatlık) çıkmak
- istemeyerek birini yaralamak veya öldürmek
Belki elinden bir kaza çıkar diye evine girmeye cesaret edemezdi.
- Y. K. Karaosmanoğlu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Belki elinden bir kaza çıkar diye evine girmeye cesaret edemezdi.
- Y. K. KaraosmanoğluÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
el — 1. is., anat. 1) Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk. Z. O. Saba 2) Sahiplik, mülkiyet Elden çıkarmak. Elimdeki bütün parayı… … Çağatay Osmanlı Sözlük