- yaşil
- taze, yeşil, gök
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yaşıl — sif. 1. Yarpaq, ot rəngində olan. Yaşıl yarpaq. Yaşıl mahud. Yaşıl boya. – Axşam vaxtları kəndin kənarında durub yaşıl çəmənlərə tamaşa eləyəndə görürsən ki, naxır üz qoyub kəndə gəlməyə. C. M.. <Orxan:> Ey mavi göylər! Ey yaşıl ormanlar!… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaşıl-mavi — sif. Yaşıla və maviyə çalan rəngdə olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaşil baş — yeşil baş, bir nevi ördek ismi dir … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaşıl yuşul — yeşil meşil III, 19 şimşek, I, 236; I I, 356; II I, 22, 310, 319 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
al-yaşıl — is. köhn. Al yaşıl rəngli ipək parça. Əziziyəm bizə gəl; Al yaşıl gey, bizə gəl. (Bayatı). <Heydər bəy:> Amma buranın xalqı belə firəng çitinə hərisdir ki, onu görəndə al yaşılın üzünə baxmırlar. M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göy-yaşıl — sif. Göylə yaşıl arasında olan, həm göyə, həm də yaşıla çalan. Göy yaşıl parça … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həmişəyaşıl — sif. bot. Bütün ili yarpaqla (və ya iynəyarpaqla) örtülü. Həmişəyaşıl ağaclar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əxzər — ə. yaşıl (rəng) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xəzra’ — ə. yaşıl (rəng); göyərti … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
Флаг Азербайджанской Республики — Азербайджан … Википедия