- yaşil baş
- yeşil baş, bir nevi ördek ismi dir
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yaşil baş
Look at other dictionaries:
gicəlləndirmək — baş(ını) gicəlləndirmək – gözlərini qaraltmaq, başını fırlatmaq. Qırmızı, yaşıl, qara, sarı maykalar <Lətifin> gözündə bir birinə qarışır, başını gicəlləndirirdi. H. Seyidbəyli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zoğ — is. Ağacda və başqa bitkilərdə yenicə cücərən göy qabıqlı incə budaqların hər biri; pöhrə. Söyüdün zoğları. // Ağacın və başqa bitkinin yer altındakı rişələrindən çıxan cücərti. Kişi Xanpərini pambıq kolunun yanına aparıb içəridən qalxan bir zoğu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zümrüd — <ər.> 1. is. Yaşıl rəngli qiymətli daş. 2. Sif. mənasında. Zümrüddən qayrılmış. Zümrüd bilərzik. Zümrüd üzük qaşı. – <Qızlar> zümrüd və almaz xalxalları topuqlarına bağladılar. M. S. O.. 3. Sif. mənasında. Yamyaşıl, yaşıl, tündyaşıl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uc — is. 1. Bir şeyin sivri, şiş, nazik, batıcı tərəfi, kənarı. İynənin ucu. Mıxın ucu. Süngünün ucu. – Bekar yabanın ucunda bir çəngə alovlu tikan götürüb, bayraq kimi göyə qaldırmışdı. M. C.. Səlim qələmin ucunu akta söykəyib oğluna dik baxdı. B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabaq — 1. is. 1. bot. Qarpız, qovun və xiyar cinsindən, yerə yayılan iriyarpaqlı bir bitkinin uzunsov, ya girdə, sarımtıl və ya yaşıl meyvəsi; balqabaq, kudu. Qabaq tağı şamama verməz. (Ata. sözü). 2. məc. dan. Dadsız, tamsız qovun, qarpız və s.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zaman — is. <ər.> 1. Vaxt, müddət. O hadisədən çox zaman keçdi. – Unudubsan məni xeyli zamandı. A. Ə.. <Birinci əyan:> Bu qədər zaman paytaxtdan ayrıldığı heç yox idi. . . Ü. H.. Aradan üç aya qədər bir zaman keçmişdi. S. H.. <Beyrək>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəzmək — f. 1. Yerimək, dolaşmaq. Müəllimə, bəs neçin bir iki gündür biz əvvəlki kimi oxuya oxuya kəndi gəzmirik? C. C.. Uşaqlar çox vaxt qolsuz bir köynəklə yaşıl ot üstündə ayaqyalın gəzirlər. M. C.. // Ümumiyyətlə, hərəkət etmək, hərəkətdə olmaq. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
püşü — (Ağbaba, Hamamlı) 1. ipək parça növü adı. – Püşü bəzəx’li parça olurdu: yaşıl, qırmızı, göy irəngdə olurdu 2. püşü adlı ipək parçadan tikilmiş baş yaylığı. – Püşüyü arvatdar bağlıyırdı, onu arvatdar bağlıyanda şoyğu (şövqü) yaxşı tüşürdü… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
