boğucu

boğucu
sf.
1) Boğma özelliği olan

Boğucu gaz.

2) Solunumu güçleştiren

Göğsünde boğucu bir tıkanıklık vardı.

- P. Safa
3) mec. Çok sıcak, sıkıntı veren

Eski evinin boğucu, dertli havasından kurtulmak için komisyoncu kendini hemen sokağa attı.

- H. R. Gürpınar

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • boğucu — sif. 1. Tənəffüsü çətinləşdirən, boğan. Boğucu tüstü. Boğucu hava. – Kərimbəy qapını açanda, ağır və boğucu isti hava onu vurdu. M. C.. 2. Nəfəs yollarını zəhərləyən. Boğucu qaz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • boğanaq — 1. is. Boğucu hava, havası boğuq olan yer. Bu otaq yaman boğanaqdır. Bu boğanaqda necə oturubsunuz? // sif. Çox isti və boğucu, bürkü. Boğanaq hava. Boğanaq otaq. – İyul ayına məxsus boğanaq bir gün idi. A. Ş.. Hava olduqca boğanaq və hünülər… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ağır — sf. 1) Tartıda çok çeken, hafif karşıtı Kurşun ağır bir madendir. Taş yerinde ağırdır. 2) Çapı, boyutları büyük Ağır top. Ağır tank. 3) mec. Değeri çok olan, gösterişli Ağır kıyafeti ile muhite uymayan Canan ın yanında, ne kadar rahat ve sadeydi …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • bunaltıcı — sf. Boğucu, sıkıcı, sıkıntı veren Tartışma koyulaşıp salonun havası hepsine bunaltıcı geldi mi pencereler açılıyor. E. E. Talu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • fosgen — is., kim., Fr. phosgène Karbonmonoksit ile klordan meydana gelen boğucu bir gaz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kükürtdioksit — is., kim., Far. gūgird + dioxyde Yoğunluğu 2,3 olan, renksiz, boğucu kokulu ve asit lezzetinde ağır bir gaz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • müxənniq — ə. boğan, boğucu …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ağır — sif. 1. Böyük çəkisi, vəzni olan (yüngül ziddi). Ağır yük. Ağır daş. Ağır çamadan. – Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C.. Küçələr izdihamla çalxanır; Yükü ağır bir gəminin ləngəri kimi. R. R.. // Sanballı. 2. Güclü, şiddətli, təsirli.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • beyinəzici — sif. Başı ağrıdan, beyinə əziyyət verən, incidən; ağır, boğucu. Bir tərəfdən içinə dolmuş bu qədər adamın ağır nəfəsi, bir tərəfdən alaçıq keçələrinin beyinəzici havasından nəfəs almaq mümkün deyildi. A. Ş …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • boğuculuq — is. Boğucu şeyin xassəsi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”