- bu cümleden
- zf., esk.
Bunlar arasında, bunlar gibi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
can cümleden aziz — insanın kendisi herkesten önce gelir anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
TERKİB — Birkaç şeyin beraber olması. Birkaç şeyin karıştırılması ile meydana getirilmek. * Birbirine karıştırılmış maddeler. * Gr: Terkib i nâkıs ve terkib i tam olarak iki kısma ayrılır. Terkib i nâkıs: Cümle kadar olmayan terkiblerdir. Terkib i tam… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Dedes — For the former Greek footballer, see Jiorgos Dedes. Part of a series on Shi ah Islam and Twelvers Alevism Beliefs … Wikipedia
birleşik cümle — is., dbl. Bir veya birkaç yan cümle veya ara cümle ile bir temel cümleden kurulan cümle, birleşik tümce … Çağatay Osmanlı Sözlük
bu — sf. 1) Yerde, zamanda veya söz zincirinde en yakın olanı gösteren bir söz Bu ev geniştir. 2) zm. En yakında bulunan bir varlığı veya biraz önce anılan bir şeyi işaret yolu ile belirtmek için kullanılan bir söz Birleşik Sözler bu arada bu cümleden … Çağatay Osmanlı Sözlük
can — is., Far. cān 1) İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık 2) Yaşama, hayat Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım. R. N. Güntekin 3) Güç, dirilik Her şeyde… … Çağatay Osmanlı Sözlük
cümle — is., dbl., Ar. cumle 1) Bir yargı bildirmek için tek başına çekimli bir fiil veya çekimli bir fiille kullanılan kelimeler dizisi, tümce Ben bu cümleyi üç defa okudum, hiçbir şey anlayamadım. B. R. Eyuboğlu 2) esk. Dizge, sistem 3) sf. Bütün, hep… … Çağatay Osmanlı Sözlük
söylem — is. 1) Söyleyiş, söyleniş, sesletim, telaffuz 2) Kalıplaşmış, klişeleşmiş söz, ifade 3) Bir veya birçok cümleden oluşan, başı ve sonu olan bildiri, tez … Çağatay Osmanlı Sözlük
yok — sf., ku, ğu 1) Bulunmayan, mevcut olmayan (nesne, kimse vb.), var karşıtı 2) Yasak İçki, sigara yok. 3) is. Olmayan, bulunmayan şey Sen yoktan anlamaz mısın? 4) e. Hayır anlamında kullanılan bir söz Geldiler mi? Yok, daha gelmediler. 5) bağ.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
anlam çıkarmak — 1) bir cümleden veya metinden yeni ve değişik bir anlam yakalamak 2) mec. yersiz ve gereksiz bir yargıya varmak, yanlış değerlendirmek; bir söze, söyleyenin aklından geçmeyen bir anlam vermek … Çağatay Osmanlı Sözlük