- bükülgen
- sf.
1) Kolay eğilip bükülen2) dbl. Bükünlü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bükülgen
Look at other dictionaries:
akamber — is., T. ak + Ar. ˁanber 1) Özellikle amber balığının bağırsaklarından çıkarılan, kül renginde, yapışkan, bükülgen ve misk gibi kokusu olan bir taş 2) Sıcak ülkelerde yetişen bir ağaçtan elde edilen katı, güzel kokulu reçine … Çağatay Osmanlı Sözlük
bükülgenlik — is., ği Bükülgen olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
bükünlü — sf., dbl. Türetmede ve çekimde kelime kökleri değişikliğe uğrayan, bükülgen, insirafi Birleşik Sözler bükünlü dil … Çağatay Osmanlı Sözlük
dren — is., Fr. drain 1) Ark 2) tıp Ameliyat sonrası vücut içinde kalan doku artıklarını ve sıvıları dışarı atmak veya yara üzerindeki iltihabı akıtmakta kullanılan bükülgen tüp … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıkırdak — is., ğı, anat. 1) Kemik kadar sert olmayan, dayanıklı, esnek, bükülgen, damarsız bağ dokusu Kulak kıkırdağı. 2) Sığır ve danada, hayvanın göğüs boşluğunun arka tarafının alt bölümünde bulunan parça Birleşik Sözler kıkırdak bilimi kıkırdak doku … Çağatay Osmanlı Sözlük
kurşun — is., kim. 1) Atom numarası 82, atom ağırlığı 207,21, yoğunluğu 11,3 olan, 327,4 °C de eriyen, yumuşak ve bükülgen, mavimtırak esmer renkte bir element (simgesi Pb) 2) sf. Bu elementten yapılmış Kurşun boru. 3) Tüfek, tabanca vb. hafif ateşli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
marpuç — is., cu, Far. mārpīç Nargileye takılan ve kolayca içmeyi sağlayan, hortum biçiminde uzun ve bükülgen boru Nargilesinin marpucunu ayırdı dudaklarının arasından. N. Cumalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
