- bükünlü
- sf., dbl.
Türetmede ve çekimde kelime kökleri değişikliğe uğrayan, bükülgen, insirafiBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bükünlü dil — is., dbl. Dil bilgisi görevleri ve yapı bakımından kelime köklerini değiştiren dil Arapça bir bükünlü dildir … Çağatay Osmanlı Sözlük
bükülgen — sf. 1) Kolay eğilip bükülen 2) dbl. Bükünlü … Çağatay Osmanlı Sözlük
dil — 1. is. 1) Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki... Y. Z. Ortaç 2) Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
insirafi — sf., esk., Ar. inṣirāfī Bükünlü … Çağatay Osmanlı Sözlük