- bükünlü dil
- is., dbl.
Dil bilgisi görevleri ve yapı bakımından kelime köklerini değiştiren dil
Arapça bir bükünlü dildir.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Arapça bir bükünlü dildir.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dil — 1. is. 1) Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki... Y. Z. Ortaç 2) Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bükünlü — sf., dbl. Türetmede ve çekimde kelime kökleri değişikliğe uğrayan, bükülgen, insirafi Birleşik Sözler bükünlü dil … Çağatay Osmanlı Sözlük