- çocuk ruhlu
- sf.
Çocuklara benzeyen bir iç dünyası olan, çocuksu davranışları olan (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çocuk — is., ğu 1) Küçük yaştaki oğlan veya kız Çocuğun bir sütninesi vardı. R. H. Karay 2) Soy bakımından oğul veya kız, evlat Anası olacak bir kadın çocuğu omuzundan yakalamış. B. R. Eyuboğlu 3) Bebeklik ile erginlik arasındaki gelişme döneminde… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ruhlu — sf. 1) Görünüşü veya ruhsal durumu herhangi bir nitelikte olan Allah, ince ruhlu kibar yaratmıştı bu kızı. N. Araz 2) mec. Canlı, etkili Birleşik Sözler çocuk ruhlu şövalye ruhlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
çocuk ruhluluk — is., ğu Çocuk ruhlu olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
canavar — is., Far. cānāver 1) Masallarda sözü geçen yabani, yırtıcı hayvan Sen bir ahu gibi dağdan dağa kaçsan da yine / Seni aşkım canavarlar gibi takip edecek. F. N. Çamlıbel 2) Köpek balığı Balıklara canavar hücum etmesin diye göz kulak olurmuş. S. F.… … Çağatay Osmanlı Sözlük