- akdiken
- is., bit. b.
Hünnapgillerden, kırlarda kendiliğinden yetişen, hekimlikte ve boyacılıkta kullanılan, sert odunlu bir ağaç, gövem eriği, geyik dikeni, alıç (Crataegus monogyna)Birleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
akdiken
Look at other dictionaries:
Akdiken — Original name in latin Akdiken Name in other language State code TR Continent/City Europe/Istanbul longitude 36.725 latitude 39.30861 altitude 417 Population 1119 Date 2005 05 16 … Cities with a population over 1000 database
yabani akdiken — is., bit. b. Hünnapgillerden, yaprakları almaşık, kırmızı renkli yemişi olan bir bitki (Rhamnus frengula) … Çağatay Osmanlı Sözlük
ak — is. 1) Kar, süt vb.nin rengi, beyaz, kara ve siyah karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Ablak yüzlü, kısa kesilmiş ak sakallı bir adamdı. M. Ş. Esendal 3) Beyaz leke Bir gözünde ak var. 4) Bazı şeylerde beyaz bölüm Yumurta akı. Gözün akı. 5) sf., mec.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
alıç — is., cı, bit. b., Far. aluça 1) Akdiken Sık pırnallıklar, erguvan, defne, alıç kümeleri yer yer yolu boğuyor. N. Cumalı 2) Bu ağacın mayhoş yemişi … Çağatay Osmanlı Sözlük
diken — is. 1) Bazı bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu vb. bölümlerinde ve bazı hayvanların derisinde bulunan sert, ucu sivri ve batıcı çıkıntılardan her biri Gül dikeni. Kirpinin dikenleri. 2) Bu çıkıntıları çok olan bitki Birleşik Sözler dikence… … Çağatay Osmanlı Sözlük
geyik dikeni — is., bit. b. Akdiken … Çağatay Osmanlı Sözlük
gövem eriği — is., bit. b. Akdiken … Çağatay Osmanlı Sözlük
yabani — sf. 1) Doğada yaşayan, evcil olmayan (hayvan), evcil karşıtı 2) Doğada kendiliğinden yetişen (bitki) 3) mec. Görgüsü olmayan, kaba ve hoyrat (kimse) Babası, dağdan gelme, dangıl dungul bir yabaniymiş. S. M. Alus Birleşik Sözler yabani akdiken… … Çağatay Osmanlı Sözlük
