- deminden
- zf.
Demin, az önce
Bahar rüzgârının cereyanı ansızın deminden gördükleri siyah kelebeği getirdi.
- Ö. Seyfettin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bahar rüzgârının cereyanı ansızın deminden gördükleri siyah kelebeği getirdi.
- Ö. SeyfettinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
cansız — sf. 1) Canını yitirmiş, ölmüş Cansız bir kuş. 2) Canlı olmayan (varlık), camit 3) zf., mec. Güçsüz, mecalsiz bir biçimde Nil in deminden beri avucumun içinde cansız duran eli kımıldadı, parmaklarımı sıkıyor. R. H. Karay 4) mec. İlgi uyandırmayan … Çağatay Osmanlı Sözlük
çömez — is., esk. 1) Medreselerde müderrisin hizmetine bakan ve ondan ders alan öğrenci Bu çömez deminden beri nerede idi? H. F. Ozansoy 2) mec. Birinin kendi işini öğreterek yetiştirmeye başladığı kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
kurt — 1. is., du, hay. b. 1) Yumuşak vücutlu, uzun gövdeli, omurgasız, bacaksız, ayaksız veya çok ilkel ayaklı küçük hayvan 2) Bazı böceklere veya bazı böcek kurtçuklarına verilen ad Birleşik Sözler kurtayağı kurtbağrı kurt baklası kurt bilimi kurt… … Çağatay Osmanlı Sözlük