- deniz yüksekliği
- is., coğ.
Yeryüzünün bir noktasının deniz yüzeyine olan dikine uzaklığı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
deniz — is. 1) Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbiriyle bağlantılı, tuzlu su kütlesi 2) Bu su kütlesinin belirli bir parçası Marmara Denizi. Karadeniz. 3) Aydaki düzlükler 4) mec. Geniş alan 5) mec. Çokluk, yoğunluk Birleşik Sözler deniz… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yükseklik — is., ği 1) Yüksek olma durumu 2) coğ. Yükselti 3) mat. Geometrik biçimlerde, tabandan tepeye olan uzaklık 4) gök b. Bir yıldızdan gelen ışın ile ufuk düzlemi arasındaki açı Birleşik Sözler yükseklik korkusu yükseklikölçer dalga yüksekliği deniz… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dalga — is. 1) Deniz veya göl gibi geniş su yüzeylerinde genellikle rüzgâr, deprem vb.nin etkisiyle oluşan kıvrımlı hareket Rıhtıma vuran dalgaların temposu da içimdeki ölçüye uyuyor. H. Taner 2) Sıcak, soğuk, moda için belli bir süre etkili olan dönem… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yükselti — is. 1) Tümsek 2) coğ. Bir noktanın deniz yüzeyinden olan yüksekliği, yükseklik, rakım, irtifa Ankara nın yükseltisi 850 metredir. Birleşik Sözler eş yükselti … Çağatay Osmanlı Sözlük