doğru

sf.

1) Bir ucundan öbür ucuna kadar yönü değişmeyen, eğri ve çarpık karşıtı

2) Gerçek, yalan olmayan

Doğru haber.

3) Akla, mantığa, gerçeğe veya kurala uygun

Bunları sana şimdiden söylemek daha doğrudur.

- A. Gündüz

4) is. Gerçek, hakikat

Söyleyin doğrusunu, siz insanoğlunun ahlaklı olabileceğine inanmıyorsunuz.

- N. Ataç

5) is., mat. İki nokta arasındaki en kısa çizgi

İki noktadan yalnız bir doğru geçebilir.

6) zf. Yanlışsız, eksiksiz bir biçimde

Çocuk doğru okudu.

7) zf. Hiçbir yöne sapmadan, dosdoğru, doğruca

8) zf. Yakın, yakınlarında

Şafağa doğru otomobil sesi duyuldu.

- F. R. Atay

9) e. Karşı yönünce

Yüzü sapsarı bir kadın iskeleye doğru yürüdü.

- S. F. Abasıyanık

10) mec. Yasa, yöntem ve ahlaka bağlı, dürüst, namuslu

Birleşik Sözler

- doğru açı

- doğru akım

- doğru dürüst

- doğru orantı

- doğru parçası

- doğru yol

- akşama doğru

- sabaha doğru

- sınırlı doğru

- sınırsız doğru

- yarım doğru

- yatık doğru

- yönlü doğru

- ana doğrusu

- yanay doğrusu

- aykırı doğrular

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- doğru bulmak

- doğru çıkmak

- doğru doğru dosdoğru

- doğru durmak

- doğru oturmak

- doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar

- doğru söz acıdır

- doğru söz yemin istemez

- doğrunun yardımcısı Allahtır