gözlük — is. 1. Bir şeyi daha yaxşı görmək və ya gözü qorumaq üçün gözə taxılan şüşə alət: çeşmək, eynək. Qara gözlük taxmaq. – Mən gözlük qoyuram, gözlərim çox zəifdir, amma yoldaşlarımın gözləri çox salamatdı. C. M.. <Kişi> gözlərinə qara rəngli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözlük takmak — tkz. 1) gözlük kullanmak 2) mec. iyi görmek, dikkat etmek Hakem, gözlük tak! … Çağatay Osmanlı Sözlük
kelebek gözlük — is., ğü Burundan tutturularak kullanılan sapsız gözlük, kıskaç gözlük … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıskaç gözlük — is., ğü Kelebek gözlük … Çağatay Osmanlı Sözlük
kəlləgözlük — is. dan. Tez hirslənən, tez qızışan adamın xasiyyəti; hirslilik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
numarasız — sf. 1) Numara verilerek belirtilmemiş Numarasız yer. 2) Gözün görme gücünü artırma özelliği bulunmayan (gözlük veya gözlük camı) Numarasız gözlük … Çağatay Osmanlı Sözlük
gözlüksüz — 1. sif. Gözlüyü olmayan, gözlük taxmamış; eynəksiz, çeşməksiz. 2. zərf Gözlük olmadan, gözlük taxmadan; eynəksiz, çeşməksiz. Gözlüksüz oxuya bilmirəm … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözlükçü — is. 1) Gözlük satan veya onaran kimse 2) Gözlük satma ve onarma işlerinin yapıldığı dükkân … Çağatay Osmanlı Sözlük
gözlükçülük — is., ğü 1) Gözlük satma işi 2) Gözlüğe cam takma, gözlük çerçevesi onarma işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
gözlüklü — sf. Gözlük takmış olan, gözlük kullanan Posta müvezzilerinden gözlüklü olanı, ta uzaktaki masadan lafa karıştı. H. Taner Birleşik Sözler gözlüklü yılan … Çağatay Osmanlı Sözlük