- gücenik
- sf., -ği
Gücenmiş, kırılmış, incinmiş, küskün (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
güceniklik — is., ği Gücenik olma durumu Kral Zog la da herhangi bir gücenikliğim olmayacaktı. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
küskün — sf. 1) Küsmüş olan, gücenik, dargın, muğber Hamdune Hanım, aksi, küskün bir kadındı. Ö. Seyfettin 2) is., bit. b. Küstüm otu 3) hlk. Gelişmemiş, küçük kalmış … Çağatay Osmanlı Sözlük
muğber — sf., esk., Ar. muġber Gücenmiş, gücenik, küskün Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller muğber olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
muğber — (A.) [ ﺮﺒﻐﻡ ] kırgın, gücenik. ♦ muğber olmak kırılmak, gücenmek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
GİRİFTE-HÂTIR — f. Gücenik, kırgın … Yeni Lügat Türkçe Sözlük