- hafta başı
- is.
Haftanın ilk günü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hafta başı
Look at other dictionaries:
hafta — is., Far. hefte Birbiri ardınca gelen yedi günlük dönem Birleşik Sözler hafta arası hafta başı hafta içi hafta sonu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller hafta sekiz, gün dokuz … Çağatay Osmanlı Sözlük
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
kabul — is., lü, Ar. ḳabūl 1) Bir şeye isteyerek veya istemeyerek razı olma Her mihnet kabulüm yeter ki / Gün eksilmesin penceremden. C. S. Tarancı 2) Konukları veya işi olanları yanına, katına alma Kış yaklaştığı için Nevin in hafta başı kabulleri… … Çağatay Osmanlı Sözlük
her — sf., Far. her Teklik adlara tamlayan görevinde getirilerek birer birer olarak, ... in hepsi anlamını veren söz Bir hafta, her gece çalışmak suretiyle hikâyesini bitirdi. H. E. Adıvar Birleşik Sözler her bir her biri hercai her daim her dem … Çağatay Osmanlı Sözlük
kısaca — sf. 1) Oldukça kısa, biraz kısa Mutfakta kısaca boylu, kısıkça sesli, başı yazma yemeni, sırtı örme hırkalı ihtiyarca bir hanımla karşılaştık. M. Ş. Esendal 2) zf. Kısa olarak, özetle O hafta çocukluk arkadaşı ile iki defa daha kısaca görüşebildi … Çağatay Osmanlı Sözlük
