- iftira
- is., Ar. iftirāˀ
Bir kimseye kasıtlı ve asılsız suç yükleme, kara çalma, bühtan
Kim bilir sizi de buraya hangi iftira ile tıktılar?
- H. TanerBirleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
iftira
Look at other dictionaries:
iftira — iftirá, iftirále, s.f. (înv.) calomnie. Trimis de blaurb, 23.10.2008. Sursa: DAR iftirá ( ále), s.f. – Calomnie, ponegrire. – var. eftira. tc. iftira (Şeineanu, III, 69). sec. XIX. Trimis de blaurb, 10.12.2007. Sursa: DER … Dicționar Român
iftira — iftìra ž <G mn iftírā> DEFINICIJA reg. neosnovana optužba, lažna glasina o kome koja se širi sa zlom namjerom; kleveta, objeda ETIMOLOGIJA tur. ← arap. iftirā … Hrvatski jezični portal
iftira — is. <ər.> Böhtan, şər. Xülasə, qalan yüz on beş kağız da bu məzmunda növnöv iftira və yalan. C. M.. İki tərəf bir birinə olmazın böhtan və iftirasını, olmazın həyasız hərəkətlərini isnad verirdilər. Ç.. Səttarzadə başını tovladı: – Siz məni … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iftira çalmak — iftira etmek On parmağınızda on kara, iftira üstüne iftira çalıyorsunuz. T. Buğra … Çağatay Osmanlı Sözlük
iftira atmak — iftira etmek Elin nur topu gibi kızına iftira atmak doğru mu? A. Gündüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
iftira etmek — bir suçu birinin üzerine atmak, kara çalmak, kara sürmek On para yememiştir fakat etrafı adama iftira etmiştir. B. Felek … Çağatay Osmanlı Sözlük
iftirâ — (A.) [ اﺮﺘﻓا ] birine işlemediği suçu yıkma … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
iftira’ — ə. böhtan atma, böhtan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
İFTİRA — Birinin üzerine suç atmak. Bühtan. İfk. Yalan yere birisini suçlu göstermek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kuru iftira — is. Gerçekle hiçbir ilişiği, hiçbir dayanağı olmayan iftira … Çağatay Osmanlı Sözlük
