- ilkel toplum
- is., top. b.
Yazılı kültürü bulunmayan, sanayileşmemiş, şehirleşmemiş tarım toplumu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
toplum — is., top. b. 1) Aynı toprak parçası üzerinde bir arada yaşayan ve temel çıkarlarını sağlamak için iş birliği yapan insanların tümü, cemiyet İlkel toplum. 2) Topluluk Birleşik Sözler toplum bilimci toplum bilimi toplum dışı toplum dışılama to … Çağatay Osmanlı Sözlük
ilkel — sf. 1) İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif İran da ve Afganistan da bu aşiretleri idare edenlerin ilkel planda kalmış menfaatleri var. Ç. Altan 2) Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sahtecilik — is., ği Sahte işler yapma, düzmecilik, sahtekârlık İlkel toplum insanını vahşi saymak, gerçekte sözüm ona bir bilimin sahteciliği idi. M. C. Anday … Çağatay Osmanlı Sözlük
ana erki — is., top. b. Soyda temel olarak anayı alan ve ailede çocukları ana klanına mal eden ilkel bir toplum düzeni … Çağatay Osmanlı Sözlük
statü — is., Fr. statut 1) Bir kimsenin, bir kurum veya bir toplum içindeki durumu 2) Kadro bakımından bağlı olduğu durum, pozisyon Kamu kurum ve kuruluşlarının memur statüsündeki görevlileri siyasi partilere giremezler. Anayasa 3) Tüzük 4) Heykel Köyün… … Çağatay Osmanlı Sözlük