- inişli
- sf.
İnişi olan, bayır aşağıBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
inişli çıkışlı — sf. Hem inişi hem çıkışı olan (yol), inişli yokuşlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
inişli yokuşlu — sf. İnişli çıkışlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜNHADİR — İnişli, eğik. * Yokuşaşağı inen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SAUD — İnişli ve yokuşlu yer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
çıkışlı — sf. Belli bir okulu veya öğrenim kademesini bitirmiş olan, mezun Okulun 1930 yılı çıkışlıları toplandı. Birleşik Sözler inişli çıkışlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
dağ bayır — is. İnişli çıkışlı yer, kır … Çağatay Osmanlı Sözlük
dere tepe — zf. İnişli çıkışlı Dere tepe dolaşmak. Dere tepe aşmak. Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller dere tepe düz gitmek dereden tepeden konuşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
geçerli durum — is. Bir ülkenin ekonomik hayatının yükselme ve alçalma yönünde gösterdiği inişli çıkışlı, dalgalı hareketlerinin bütünü, konjonktür … Çağatay Osmanlı Sözlük
şev — is., esk., Far. şīb 1) İnişli yer, bayır 2) sf. Eğik, meyilli … Çağatay Osmanlı Sözlük
taşlık — sf., ğı 1) Taşı bol, taşlı (yer) Atları erlerden birine bıraktılar, inişli yokuşlu taşlık bir keçi yolundan yürüdüler. R. H. Karay 2) is. Taşla döşenmiş avlu, sofa, merdiven altı vb Sokak kapısı vuruldu. Taşlıkta kadın sesleri duyuldu. M. Ş.… … Çağatay Osmanlı Sözlük