- çıkışlı
- sf.
Belli bir okulu veya öğrenim kademesini bitirmiş olan, mezun
Okulun 1930 yılı çıkışlıları toplandı.
Birleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Okulun 1930 yılı çıkışlıları toplandı.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
inişli çıkışlı — sf. Hem inişi hem çıkışı olan (yol), inişli yokuşlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
dağ bayır — is. İnişli çıkışlı yer, kır … Çağatay Osmanlı Sözlük
dere tepe — zf. İnişli çıkışlı Dere tepe dolaşmak. Dere tepe aşmak. Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller dere tepe düz gitmek dereden tepeden konuşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
geçerli durum — is. Bir ülkenin ekonomik hayatının yükselme ve alçalma yönünde gösterdiği inişli çıkışlı, dalgalı hareketlerinin bütünü, konjonktür … Çağatay Osmanlı Sözlük
inişli — sf. İnişi olan, bayır aşağı Birleşik Sözler inişli çıkışlı inişli yokuşlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
inişli yokuşlu — sf. İnişli çıkışlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
büktir — dağlardaki çukur ve sert yerler; da ğların inişli çıkışlı yerleri, I, 455, 456 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini