- iştikak
- is., esk., Ar. iştiḳāḳ
1) Yarılmış bir şeyin bir bölümünü alma2) dbl. Türeme3) ed. Aynı kökten gelen kelimeleri bir arada kullanma sanatı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
iştikak
Look at other dictionaries:
iştikâk — (A.) [ قﺎﻘﺘﺵا ] türeme … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ISTIKAK — Tokuşmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İSTİKAK — Bitkilerin sık ve çok olmalarından dolayı birbirine dolaşık olmaları … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İŞTİKAK — Türemek. Bir kökten ayrılan kelimelerin asılları ve birbirleri ile olan münâsebetleri, meydana gelişleri. * Çatallaşmak. Yarılmış bir şeyin bir şıkkını almak. * Edb: Aynı kökten türemiş olan birkaç kelimeyi bir araya getirme sanatı.… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
türeme — is. 1) Türemek işi 2) dbl. Aynı kökten çıkma, iştikak Birleşik Sözler türeme ünlü türeme ünsüz addan türeme ad addan türeme fiil iç türeme isimden türeme fiil … Çağatay Osmanlı Sözlük
türetme — is., dbl. 1) Ad ve fiillerin kök veya gövdelerine yapım eki getirilerek kelime kurma, iştikak: Göz lük çü, söyle n ti, sev gi gibi 2) Bilinen bazı şeylerden yararlanarak düşünce gücüyle yeni bir şey bulma, ihtira Birleşik Sözler türetme eki … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜŞTAKK — (Müştak) (Şakk. dan) Gr: Başka kelimeden ayrılmış, başka kelimeden çıkmış, türemiş. * İştikak etmiş, aralarında mâna ve terkib ciheti ile münâsebet; siga ciheti ile mugayeret olmak üzere diğer kelimeden ihraç olunmuş kelime … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
