- kafiyeli
- sf., ed.
Uyaklı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kafiyeli
Look at other dictionaries:
MUKAFFA — Kafiyeli, kafiyelenmiş. Birbirini tâkib eden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUSARRA' — Edb: İki mısra ı da kafiyeli olan beyit. Bir mısra ı kafiyeli olana Müfred denir.Musarra beyte, gazel veya kasidenin baş tarafında bulunursa; matla; terci ve terkib i bentlerin arasında bulunursa; vâsıta tâbir olunur … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TASRİ' — Bir beytin iki mısraını da kafiyeli yapma. * Bütün mısraları kafiyeli manzume yazma. * Yere vurmak. * İki parça etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
çapraz kafiye — is., ed. Dörtlüklerde birinci ile üçüncü, ikinci ile dördüncü dizelerin birbiriyle kafiyeli olduğu düzen … Çağatay Osmanlı Sözlük
uyaklı — sf., ed. Uyağı bulunan, kafiyeli, mukaffa … Çağatay Osmanlı Sözlük
diline virt etmek — diline dolamak Şartını âdeta manzum, kafiyeli bir nakarat gibi diline virt etmişti. Ö. Seyfettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
nazm — (A.) [ ﻢﻈﻥ ] 1. dizme. 2. düzenleme, tertip etme. 3. vezinli ve kafiyeli söz söyleme … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
hay ölenk — (hay hay ölenk) kazak, kara kalkak, kirgiz, kipçak, toy ve düyünlerinde türkü ve şarki yerine okulmakda olan yar yar kafiyeli ölenk ve kuşuk dir … Çağatay Osmanlı Sözlük
BEYT-İ MURASSA' — Edb: Mısrâların ikisi de kafiyeli olan beyit … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ERACİZ — (Ürcuze. C.) Mısraları kafiyeli, kısa vezinli şiirler, kasideler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
