- kalkma
- is.
Kalkmak işi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kıyam — is., din b., Ar. ḳiyām 1) İslam inancına göre, ölümden sonra yeniden dirilip ayağa kalkma 2) din b. Namazda ayakta durma 3) esk. Ayağa kalkma, ayakta durma 4) esk. Bir işe girişme, kalkışma, teşebbüs etme 5) esk. Ayaklanma, başkaldırma, karşı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
İNTİAŞ — Yorgunluktan sonra canlılık hissetme. Canlılık. * Hastalıktan sonra iyileşip kalkma. * Geçinme. * (Yıkılan adam) doğrulup kalkma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
arsızlık — is., ğı Arsız olanın durumu veya arsıza yakışacak davranış, yılışıklık, sırnaşıklık Üçünü birden almak arsızlığına kalkma. Pay edelim. H. R. Gürpınar Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller arsızlık etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
kalkış — is. Kalkma işi veya biçimi Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller kalkışa geçmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ölüm — is. 1) Bir insan, bir hayvan veya bitkide hayatın tam ve kesin olarak sona ermesi, ahiret yolculuğu, emrihak, irtihal, memat, mevt, vefat Çenesinde babamın ölüm günü gördüğüm asabi buruşmalar var. Y. Z. Ortaç 2) Ölme biçimi Yanarak ölümü, feciydi … Çağatay Osmanlı Sözlük
palamarcı — is. Görevi, yanaşma, kalkma vb. sırasında gemiden verilen palamarı iskeleye, şamandıraya takma, çıkarma olan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
sabah keyfi — is. Sabahleyin geç kalkma, yatak keyfi yapma … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıyâm — (A.) [ مﺎﻴﻗ ] 1. kalkma. 2. ayaklanma. ♦ kıyam etmek başkaldırmak, isyan etmek, ayaklanmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
DÜSUR — Mahvolma. Eseri kalmama. Ortadan kalkma. Nişanı belirsiz olma. * Kaftan eskime. * Ev köhne olma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
INTIFA — Sönme. Yanarken sönme. Ortadan kalkma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük