- kara yosunu
- is., bit. b.
Çayır ve ormanlarda yumuşak bir bitki oluşturan çiçeksiz bitki, temriye
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kara — 1. is. 1) En koyu renk, siyah, ak, beyaz karşıtı 2) sf. Bu renkte olan Kara gözlüm efkârlanma gül gayri / İbibikler öter ötmez ordayım. B. S. Erdoğan 3) Esmer 4) sf., mec. Kötü, uğursuz, sıkıntılı 5) mec. Yüz kızartıcı durum, leke 6) mec. İftira… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yosun — is., bit. b. Tallı bitkilerin, çoğu sularda, ağaç veya taşların üzerinde yetişen, ilkel yapıdaki örneklerine verilen genel ad Birleşik Sözler yosun külü deniz yosunu kara yosunu su yosunu kara yosunları su yosunları Atasözü, Deyim … Çağatay Osmanlı Sözlük
temriye — is., tıp 1) Deride yer yer küme durumundaki birtakım kabartılarla kendini gösteren hastalık 2) bit. b. Kara yosunu … Çağatay Osmanlı Sözlük
su — 1. is., yu Sutaşı 2. is., yu 1) Hidrojenle oksijenden oluşan, sıvı durumunda bulunan, renksiz, kokusuz, tatsız madde, ab Dere suyu tekmil çamur. Halk kuyu suyu içmek mecburiyetinde... R. N. Güntekin 2) Bu sıvıdan oluşan kitle, deniz, akarsu… … Çağatay Osmanlı Sözlük