- keçi sakal
- sf.
Sakalı yalnız çenede sivri ve seyrek olarak bulunan (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
keçi — is., hay. b. 1) Geviş getirenlerden, eti, sütü, derisi ve kılı için yetiştirilen, memeli dişi hayvan (Capra hircus) 2) sf., mec. İnatçı Birleşik Sözler keçiboynuzu keçi inadı keçi mantarı keçimemesi keçi postu keçisağan … Çağatay Osmanlı Sözlük
sakal — is. 1) Yetişkin erkeklerde yanak ve alt çenede çıkan kılların tümü Sakalı kır, yaşı elliyi aşkın fakat dinçti. F. R. Atay 2) Bazı hayvanlarda çene altında bulunan kılların tümü 3) den. Gemi karinasında oluşan yosun, yapışan midye vb. yabancı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kırkmak — i, ar 1) Bir şeyi uçlarından kesmek 2) Saç, sakal veya tüyü kesmek Saçlarını çok kırkmışsın. 3) Koyun, keçi vb. hayvanların tüylerini kesmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
yol — is. 1) Karada, havada, suda bir yerden bir yere gitmek için aşılan uzaklık, tarik 2) Karada insanların ve hayvanların geçmesi için açılan veya kendi kendine oluşmuş, yürümeye uygun yer Bahçeleri bahçelere toprak yollar bağlardı. Ç. Altan 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
RİŞBÜZ — f. Keçi sakalı gibi sivri olan sakal … Yeni Lügat Türkçe Sözlük