- kızılca kıyamet
- is.
Aşırı bir biçimde gürültülü çekişme, kavga, kızıl kıyametAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kızılca kıyamet kopmak — kavga, gürültü olmak Bunlardan herhangi birisinin hizmetine girse kızılca kıyamet asıl o zaman kopar. Y. K. Beyatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıyamet — is., din b., Ar. ḳiyāmet 1) Tek tanrılı dinlerin inanışına göre dünyanın sonu ve bütün ölülerin dirilerek mahşerde toplanacağı zaman, hesap günü, kıyamet günü, mahşer günü 2) mec. Gürültülü karışıklık, gürültü patırtı Bağırma, çağırma, kıyamet,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kızılca — sf. 1) Kızıla çalan, az kızıl 2) Aşırı derecede, kızıl 3) is. Kızıla çalan bir çeşit buğday Birleşik Sözler kızılcadişi kızılca kıyamet … Çağatay Osmanlı Sözlük
kızıl kıyamet — is. Kızılca kıyamet … Çağatay Osmanlı Sözlük
yüreği yerinden oynamak — birdenbire heyecanlanmak veya korkmak Odanın içinde birdenbire kızılca kıyamet kopmasın mı zavallı halamın yüreği yerinden oynamış. A. Ş. Hisar … Çağatay Osmanlı Sözlük