- köşe koltuğu
- is.
Odanın veya salonun köşesini kaplayan koltuk
Ailevi bir laubalilikle genç adam, köşe koltuğuna kuruldu.
- P. Safa
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Ailevi bir laubalilikle genç adam, köşe koltuğuna kuruldu.
- P. SafaÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
köşe — is., Far. gūşe 1) Birbirini kesen iki çizginin, iki düzlemin oluşturduğu açı, zaviye Kutunun sivri köşesi. 2) İki duvarın birleştiği girintili veya çıkıntılı yer Seniha Hanım parmağını odanın köşesine uzattı. P. Safa 3) İki sokağın veya caddenin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
koltuk — is., ğu 1) Omuz başının altında, kolun gövde ile birleştiği yer Gazetelerini bir koltuğunun altına koydu, zayıf kollarıyla kutulara sarıldı. H. E. Adıvar 2) Kol dayayacak yerleri olan geniş ve rahat sandalye Ta yan beline kadar gömüldüğü… … Çağatay Osmanlı Sözlük