- mantar özü
- is., bit. b.
Karbon, hidrojen ve oksijenden oluşan bazı bitki hücrelerinin çeperlerini kaplayarak sıvı ve gazların geçmesini önleyen, bu sebeple hücrenin ölümüne veya mantar oluşumuna yol açan madde
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mantar özü
Look at other dictionaries:
mantar — is., bit. b., Rum. 1) Mantarlardan, içinde zehirlileri de bulunan, silindir bir gövde ve üst tarafı şapka biçiminde olan ilkel bitkilerin genel adı (Fungi) Çayır mantarı. 2) Esnek ve sudan hafif olduğundan şişe tapası, cankurtaran simidi,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
mantar tabakası — is., bit. b. Ağaçlarda hücrelerin çeperlerine mantar özü yığarak ve protoplazmasını yitirerek mantar oluşumuna yol açan, dış büyütken tabaka … Çağatay Osmanlı Sözlük
öz — 1. is., fel. 1) Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, iç, nefis, derun, varoluş karşıtı Özünü bir yerde bırakıp sadece kalıbını gezdirmişti. H. Taner 2) Kendine, kendi kendini anlamlarında birleşik kelimeler türeten bir söz Öz eleştiri, öz… … Çağatay Osmanlı Sözlük
mantarlaşmak — nsz, bit. b. Hücre zarlarına mantar özü karışarak geçirimsiz duruma gelmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
